14.2.10

Η ΑΣΥΔΟΤΗ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ


.
Η ασύδοτη τρυφερότητα

Αυτές οι μέρες
Της ασύδοτης τρυφερότητας
Θα ακινητοποιήσουν
Τη ζωή σου∙
Θα σταματήσεις για πολύ
Καιρό να βλέπεις
Τα σύννεφα και τους τυφλούς
Που τραγουδάνε στο δρόμο∙

Μετά
Θα ξαναφύγεις
Για τα χιόνια

Αλέξανδρος Ίσαρης: Οι Τριστάνοι. Ποιήματα 1966-1992 (Νεφέλη, 1976)

Το τόξο του χαμόγελου

Ένα άλλο σώμα δίπλα σου τη νύχτα
Αγάλματα στολίζουν το κρεβάτι σου
Και ρόδα που μυρίζουν γιασεμί.
Λάμπουν στο σκοτάδι τα σκεπάσματα
Το δέρμα κρύσταλλο που στάζει.
Η γραμμή του στόματος στο τόξο του χαμόγελου
Τα μέλη απαλά μέσα στο μέλι
Τα μάτια σου σφιχτά και στο δωμάτιο
Φτερά αγγέλων και πουλιών που σε ζαλίζουνε
Με το φτερούγισμά τους.

Αλέξανδρος Ίσαρης: Θα επιστρέψω φωτεινός. Ποιήματα 1993-1999 (Άγρα, 2000)

1 σχόλιο:

xomeritis είπε...

Αν θυμάμαι καλά, ο ίδιος δεν είχε μεταφράσει το "Τόνιο Κρέγκερ" του Τόμας Μαν (που είχα διαβάσει χρόνια πριν και δεν μπορώ να το βρω τώρα στη βιβλιοθήκη μου, ποιός ξέρει που χάθηκε)