14.2.10

ΣΑΝ ΣΗΜΕΡΑ. ΚΑΡΟΛΟΣ ΚΟΥΝ


«Δεν ξεκινήσαμε με την προοπτική να προσθέσουμε ένα ακόμα θέατρο στα τόσα υπάρχοντα,
ούτε θέσαμε ως απώτερη φιλοδοξία μας, να πετύχουμε να δώσουμε παραστάσεις,
κατά τι καλύτερες από τον Α ή τον Β. Δεν κάνουμε θέατρο για το θέατρο.
Δεν κάνουμε θέατρο για να ζήσουμε. Κάνουμε θέατρο για να πλουτίσουμε τους εαυτούς μας,
το κοινό που μας παρακολουθεί κι όλοι μαζί να βοηθήσουμε να δημιουργηθεί
ένας πλατύς, ψυχικά πλούσιος και ακέριος πολιτισμός στον τόπο μας.
Το Θέατρο Τέχνης είναι μια εκδήλωση ζωής».
Κάρολος Κουν (13/9/1908-14/2/1987)


Στίχοι για το θάνατο ενός νέου

Πέθανε σε πολύ νεαρή ηλικία.
Καθώς ήταν ευαίσθητος
του τύχαινε να βλέπει σχήματα παράξενα τη νύχτα.
Θορυβημένοι οι γιατροί
Συμβούλεψαν τους δικούς του
ν’ απομακρύνουν καθετί
που θα μπορούσε να εξάψει τη φαντασία του.
Γι’ αυτό ο θάνατός του
ήταν ακατανόητος για τους πολλούς.
Γιατί
ποιος ο λόγος να πεθάνει
μια και δεν έμεινε τίποτα να δει;

Κάρολος Κουν: Είκοσι δυο ποιήματα. Καλοκαίρι 1938 (Ίκαρος, 1983)
Η απόδοση στα ελληνικά έγινε από τον Κ. Κουν σε συνεργασία με τον Κωστή Σκαλιώρα

Δεν υπάρχουν σχόλια: