“La Chunga”. Teatro Mario Vargas Llosa, Lima, Perú, 10/2009
.
«La Chunga»: ένα μεγάλο πουλί που ζει στα δάση, με ψηλά πόδια και μακρύ λαιμό, που περπατά παρά πετά. «La Chunga»: όρος που, μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζει μια γυναίκα δυναμική και ανεξάρτητη, όπως είναι η ηρωίδα-τίτλος του έργου του Λατινοαμερικανού Μάριο Βάργκας Λιόσα. Αυτή η αινιγματική φιγούρα διευθύνει ένα εστιατόριο-μπαρ στα περίχωρα της Πιούρα, στο Βόρειο Περού, σε μια περιοχή που περιβάλλεται από αμμόλοφους. Κάπου μέσα στην έρημο. Την Τσούνγκα θα ερμηνεύσει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη σε συνεργασία με την ομάδα ΝΑΜΑ της Ελένης Σκότη.
«Απροσδιόριστης ηλικίας, η Τσούνγκα έχει μάθει να επιβιώνει στον σκληρό κόσμο της πρωτόγονης και καθαρά ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Εχει όμως κερδίσει τον θαυμασμό αυτών των ανδρών. Στο μαγαζί της, που βρίσκεται στον δρόμο προς το στάδιο, συχνάζουν λούμπεν χαρακτήρες, εργάτες, ποδοσφαιρόφιλοι, φτωχοί, αμόρφωτοι. Ανδρες πάντα- σπάνια θα περάσει μια γυναίκα από εκεί» λέει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία επισημαίνει ότι το έργο «διαδραματίζεται το 1945, μέσα σε μια κοινωνία που προάγει τη βία, την εγκληματικότητα, την πορνεία»-γράφτηκε το 1985.
Με το παρόν και το παρελθόν να συνυπάρχουν, ως μνήμη και φλασμπάκ το δεύτερο, το έργο ξεκινά από μια βραδιά στο παρελθόν κατά την οποία στο μαγαζί της Τσούνγκα έχει ξεμείνει μια παρέα ανδρών, οι αυτοαποκαλούμενοι- ανίκητοι, που βωμολοχούν, πίνουν και παίζουν ζάρια. «Δεν θα μας πεις, Τσούνγκα, τι έγινε εκείνο το βράδυ με τη Μέτζε;». Αυτή η φράση που θα επαναληφθεί αρκετές φορές μέσα στο έργο δίνει ουσιαστικά το έναυσμα για να ξετυλίξει την ιστορία του ο Λιόσα.
«Εκείνο το βράδυ»διηγείται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη«κάποιος από την παρέα των ανδρών, ο Χοσεφίνο, έφερε μαζί του ένα πανέμορφο κορίτσι, τη Μέτζε. Η Τσούνγκα, αυτή η ανέραστη γυναίκα,έδειξε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον για τη Μέτζε προκαλώντας και το ενδιαφέρον της ανδρικής παρέας. Και όταν ο Χοσεφίνο έχασε πολλά λεφτά στα ζάρια, έδωσε τη Μέτζε για ένα βράδυ στην Τσούνγκα. Εκείνη την πήρε από το χέρι, την ανέβασε στο δωμάτιό της και έκτοτε δεν την ξαναείδε ποτέ κανείς...».
Επιστρέφοντας στο παρόν, καθένας από αυτούς τους άνδρες δίνει επί σκηνής τη δική του ερμηνεία, εκδοχή, φαντασίωση στο περιστατικό- άλλος μιλάει για ρομάντζο και άλλος για έγκλημα. «Ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο παρόν, στη μνήμη και στη φαντασία, αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας τους»προσθέτει… (Μυρτώ Λοβέρδου, Το Βήμα, 3/12/2009)
«La Chunga»: ένα μεγάλο πουλί που ζει στα δάση, με ψηλά πόδια και μακρύ λαιμό, που περπατά παρά πετά. «La Chunga»: όρος που, μεταξύ άλλων, χαρακτηρίζει μια γυναίκα δυναμική και ανεξάρτητη, όπως είναι η ηρωίδα-τίτλος του έργου του Λατινοαμερικανού Μάριο Βάργκας Λιόσα. Αυτή η αινιγματική φιγούρα διευθύνει ένα εστιατόριο-μπαρ στα περίχωρα της Πιούρα, στο Βόρειο Περού, σε μια περιοχή που περιβάλλεται από αμμόλοφους. Κάπου μέσα στην έρημο. Την Τσούνγκα θα ερμηνεύσει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη σε συνεργασία με την ομάδα ΝΑΜΑ της Ελένης Σκότη.
«Απροσδιόριστης ηλικίας, η Τσούνγκα έχει μάθει να επιβιώνει στον σκληρό κόσμο της πρωτόγονης και καθαρά ανδροκρατούμενης κοινωνίας. Εχει όμως κερδίσει τον θαυμασμό αυτών των ανδρών. Στο μαγαζί της, που βρίσκεται στον δρόμο προς το στάδιο, συχνάζουν λούμπεν χαρακτήρες, εργάτες, ποδοσφαιρόφιλοι, φτωχοί, αμόρφωτοι. Ανδρες πάντα- σπάνια θα περάσει μια γυναίκα από εκεί» λέει η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη, η οποία επισημαίνει ότι το έργο «διαδραματίζεται το 1945, μέσα σε μια κοινωνία που προάγει τη βία, την εγκληματικότητα, την πορνεία»-γράφτηκε το 1985.
Με το παρόν και το παρελθόν να συνυπάρχουν, ως μνήμη και φλασμπάκ το δεύτερο, το έργο ξεκινά από μια βραδιά στο παρελθόν κατά την οποία στο μαγαζί της Τσούνγκα έχει ξεμείνει μια παρέα ανδρών, οι αυτοαποκαλούμενοι- ανίκητοι, που βωμολοχούν, πίνουν και παίζουν ζάρια. «Δεν θα μας πεις, Τσούνγκα, τι έγινε εκείνο το βράδυ με τη Μέτζε;». Αυτή η φράση που θα επαναληφθεί αρκετές φορές μέσα στο έργο δίνει ουσιαστικά το έναυσμα για να ξετυλίξει την ιστορία του ο Λιόσα.
«Εκείνο το βράδυ»διηγείται η Καρυοφυλλιά Καραμπέτη«κάποιος από την παρέα των ανδρών, ο Χοσεφίνο, έφερε μαζί του ένα πανέμορφο κορίτσι, τη Μέτζε. Η Τσούνγκα, αυτή η ανέραστη γυναίκα,έδειξε εξαιρετικά μεγάλο ενδιαφέρον για τη Μέτζε προκαλώντας και το ενδιαφέρον της ανδρικής παρέας. Και όταν ο Χοσεφίνο έχασε πολλά λεφτά στα ζάρια, έδωσε τη Μέτζε για ένα βράδυ στην Τσούνγκα. Εκείνη την πήρε από το χέρι, την ανέβασε στο δωμάτιό της και έκτοτε δεν την ξαναείδε ποτέ κανείς...».
Επιστρέφοντας στο παρόν, καθένας από αυτούς τους άνδρες δίνει επί σκηνής τη δική του ερμηνεία, εκδοχή, φαντασίωση στο περιστατικό- άλλος μιλάει για ρομάντζο και άλλος για έγκλημα. «Ανάμεσα στην αλήθεια και στο ψέμα, στο παρόν, στη μνήμη και στη φαντασία, αποκαλύπτεται ο χαρακτήρας τους»προσθέτει… (Μυρτώ Λοβέρδου, Το Βήμα, 3/12/2009)
2 σχόλια:
Ενα χαιρετισμό στην προσπάθειά σας απευθύνει ένας νέος στο χώρο.
Καλώς μας όρισες! :)
Δημοσίευση σχολίου