9.1.09

BABY LOVE

Image Hosted by ImageShack.us
.
Σας αποστέλλω το σημερινό απαράδεκτο δημοσίευμα του κριτικού κινηματογράφου Χρήστου Μήτση, το οποίο συνιστά ρατσιστική επίθεση εναντίον των ομοφυλόφιλων. Το κείμενο είναι μέρος κριτικής για την ταινία "Baby Love" και δημοσιεύεται στην σημερινή (08/01/2009) έντυπη έκδοση του περιοδικού "Αθηνόραμα", αλλά και στην διαδικτυακή του έκδοση, στην διεύθυνση
http://www.athinorama.gr/cinema/data/movies/default.aspx?id=8768, στο πεδίο με τις κριτικές της ταινίας. Παρακαλώ διαδώστε το και αντιδράστε.
Ακολουθεί η συγκεκριμένη κριτική, εντός εισαγωγικών:
"ΦΙΛΟΤΙΜΕΣ ΟΙ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΤΟΥ ΛΑΜΠΕΡ ΓΟΥΙΛΣΟΝ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗΣ ΠΙΛΑΡ ΛΟΠΕΖ ΝΤΕ ΑΓΙΑΛΑ ΝΑ ΜΑΣ ΠΕΙΣΟΥΝ ΟΤΙ ΟΙ ΓΚΕΙ ΕΙΝΑΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΣΑΝ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΛΛΟΥΣ - COMME LES AUTRES. ΓΙΑ ΔΕΣ...".

(Απόσπασμα επιστολής που έφθασε στο Α.Π. μέσω ηλεκτρονικού ταχυδρομείου)

4 σχόλια:

Ναυτίλος είπε...

Πλάκα μας κάνει;!!! Ακόμη μ’ αυτά τα μυαλά κυκλοφορούνε; Και μάλιστα στον χώρο της τέχνης; Quelle tragique!

Ανώνυμος είπε...

Να μη βγάζουμε γρήγορα συμπεράσματα και μάλιστα όταν αφορούν τέτοια ζητήματα. Πιθανόν να λέει το ακριβώς αντίθετο ο άνθρωπος, και να ειρωνεύεται την συντηρητική κοινωνία.

Ο Μήτσης ως Διευθυντής στις Νύχτες Πρεμιέρας διοργάνωσε ολόκληρο Queer Festival, και σε κατατοπιστική συνέντευξή του στο 10% http://www.10percent.gr/old/issues/200612/04.html, λέει χαρακτηριστικά:

"Επιλέξαμε το αφιέρωμα με κριτήρια αφενός κινηματογραφικά και αφετέρου πολιτικά. Πρέπει να υπερασπιζόμαστε τα δικαιώματα των ανθρώπων. Όταν υπάρχει μια μειονότητα που καταπιέζεται, είναι καλύτερα να κάνεις ένα βήμα παραπάνω, αν υποθέσουμε ότι έχουν γίνει βήματα παραπάνω, παρά να σιωπάς."

erva_cidreira είπε...

Το απόσπασμα στην ηλεκτρονική έκδοση ίσως να μην αντιπροσωπεύει ακριβώς την κριτική στη γραπτή έκδοση, αλλά κι εκείνη είναι εξίσου αρνητική με αξιωματικούς, αναπόδεικτους, αρνητικούς χαρακτηρισμούς.

Σε σχέση με τις δηλώσεις του Μήτση που παραθέτεις, να σου πω ότι άλλο πράγμα είναι να κάνεις ένα βήμα παραπάνω κι άλλο να αποκαθιστάς έναν κανονικό βηματισμό. Και η ομογονεϊκότητα, δυστυχώς, είναι το απόλυτο ταμπού για σχεδόν όλους εκείνους που προσπαθούν να αποκτήσουν εύσημα προοσευτικότητας με την θεαματική επίδειξη της πολιτικής ανοχής τους στο "τι κάνει κανείς στο κρεβάτι του".
Οι ομοφυλόφιλοι διεκδικούμε μια ζωή με πλήρη δικαιώματα, σε όλα τα δωμάτια και όλες τις ώρες της ημέρας, δεν νομίζεις;

υγ. Άσε που προσωπικά δεν έχω καν θετική γνώμη για το μίξερ ταινιών που τιτλοφορήθηκε queer festival, αλλά αυτό είναι μια άλλη συζήτηση.
Όπως άλλη συζήτηση είναι και το ότι το 10% συνηθίζει να προβάλει ως gay friendly πρόσωπα και απόψεις χωρίς πραγματική δοκιμασία, έστω και σε επίπεδο διευκρινιστικών ερωτήσεων. Και μετά τα ίδια πρόσωπα δηλώνουν στα έντυπα μεγάλης κυκλοφορίας τα ακριβώς αντίθετα, έχοντας όμως κερδίσει ανέξοδα ένα θετικό προφίλ στους γκέι κύκλους.

gay super hero είπε...

Κι εγώ αυτό που καταλαβαίνω από τη συγκεκριμένη διατύπωση είναι ότι ο κριτικός αντιμετωπίζει τη εν λόγω ταινία ως ένα "γλυκανάλατο κήρυγμα". Δεν την έχω δει για να ξέρω αν συμφωνώ μαζί του, πρόκειται όμως για μια θεμιτή κριτική απέναντι σε οποιοδήποτε έργο τέχνης.

Τη στιγμή που αντιμετωπίζουμε την οργανωμένη ομοφοβία επίσημων θεσμικών παραγόντων (κυβέρνηση, κόμματα, ανεξάρτητες αρχές, Δικαιοσύνη, Εκκλησία) άποψή μου είναι ότι δεν έχουμε την πολυτέλεια να μιμούμαστε τον βοσκό του παραμυθιού που με το παραμικρό φωνάζει "λύκος" για να ανακαλύψει στο τέλος ότι κανείς πλέον δεν του δίνει σημασία.