Κλοτσιά στο gay ταμπού
Η Μάντσεστερ Σίτι είναι από χθες, κι επίσημα, η πρώτη ομάδα του βρετανικού football που έδωσε μία... κλοτσιά στα ομοφυλοφιλικά ταμπού του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Με τη γενναία, παράλληλα όμως και υποκινούμενη από εμπορικά συμφέροντα, απόφασή του, ο ιστορικός αγγλικός σύλλογος (σύλλογος και του Γιώργου Σαμαρά), που γεννήθηκε το 1880 με την ονομασία Ουέστ Γκόρντον Σεντ Μαρκς, αλλάζοντάς την αργότερα και σε Αρντουίκ, σκοπεύει να γίνει πρωταθλητής των αποκαλούμενων «ίσων-ευκαιριών» προσλαμβάνοντας, είτε στο City of Manchester Stadium, είτε στο προπονητικό του κέντρο, προσωπικό κατεξοχήν ομοφυλόφιλων, είτε είναι άνδρες, γυναίκες ή bisexual.
Οπως δήλωσε στην «Observer» ο γενικός διευθυντής της Μάντσεστερ Σίτι, Αλιστερ Μάκινστος, το σαφές μήνυμα που θέλει να στείλει η ομάδα στην κοινότητα των ομοφυλόφιλων είναι «το καλώς ήρθατε ανάμεσά μας». Φυσικά, καλώς να κατακλύσουν και τις εξέδρες του γηπέδου, όπου με ειδικές εκπτώσεις στα εισιτήρια οι απανταχού gay του Μάντσεστερ θα μπορούν να ξοδέψουν τις λεγόμενες pink pounds, τις «ροζ στερλίνες» που ήδη χρησημοποιούνται από γυναίκες και κορίτσια της πόλης. Ροζ στερλίνες που ενδιαφέρουν, και πολύ μάλιστα, το ταμείο της ομάδας που ύστερα από έναν πρόχειρο υπολογισμό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ομοφυλόφιλοι του Μάντσεστερ είναι κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο από 3,6 εκατομμύρια.
Για να μετατραπεί όμως σε ομάδα «gay-friendly», δηλαδή φιλική προς τους ομοφυλόφιλους, προστατεύοντας φυσικά και το ίματζ ή την αξιοπρέπειά τους, η Μάντσεστερ Σίτι αναγκάστηκε πρώτα να κόψει μία επιταγή μερικών εκατομμυρίων λιρών στη Stonewall, την πανίσχυρη ένωση που προστατεύει τα δικαιώματα των gay στη Μεγάλη Βρετανία, με ήδη διάσημα μέλη στο στόλο της, όπως το BBC, την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Sainsbury's, αλλά και το Royal Navy, δηλαδή το Βασιλικό Ναυτικό.
Με την είσοδό της στη Stonewall, η Μάντσεστερ Σίτι υποχρεώνεται να προστατεύσει τους ομοφυλόφιλους υπαλλήλους της από οποιαδήποτε επίθεση, εννοείται και λεκτικής φύσεως, εντός κι εκτός γηπέδου, απαγορευόντας ρητά στους οπαδούς της να φωνάξουν συνθήματα με ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα, ακόμη κι αν απευθύνονται προς εκείνους της αντίπαλης ομάδας.
Η πρωτοβουλία της Σίτι έρχεται με 8 χρόνια καθυστέρηση από την αυτοκτονία του Τζαστίν Φάσιανου, μέχρι σήμερα του μοναδικού ποδοσφαιριστή (κάποτε των Νότινγχαμ Φόρεστ και Χαρτς), που παραδέχτηκε δημόσια την ομοφυλοφιλία, του με αποτέλεσμα όμως να γίνει σύντομα ο εύκολος στόχος της εξέδρας, χωρίς να καταφέρει, τελικά, ν' αντέξει την πίεση.
Πρόσφατη έρευνα του BBC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην Αγγλία οι ομοφυλόφιλοι ποδοσφαιριστές είναι πολλοί, ουδείς όμως έχει το θάρρος να το παραδεχτεί, ενώ πέρυσι τρεις Γερμανοί ποδοσφαιριστές ορκίστηκαν στους «Financial Times», πως θα παραδεχτούν την ομοφυλοφιλία τους, μόνο εάν ακολουθήσουν το παράδειγμά τους κι άλλοι 8.
Η Μάντσεστερ Σίτι έσπασε πλέον ένα ταμπού και από δω και πέρα δεν μας μένει παρά να περιμένουμε την κατάρρευση κι άλλων...
Η Μάντσεστερ Σίτι είναι από χθες, κι επίσημα, η πρώτη ομάδα του βρετανικού football που έδωσε μία... κλοτσιά στα ομοφυλοφιλικά ταμπού του παγκοσμίου ποδοσφαίρου. Με τη γενναία, παράλληλα όμως και υποκινούμενη από εμπορικά συμφέροντα, απόφασή του, ο ιστορικός αγγλικός σύλλογος (σύλλογος και του Γιώργου Σαμαρά), που γεννήθηκε το 1880 με την ονομασία Ουέστ Γκόρντον Σεντ Μαρκς, αλλάζοντάς την αργότερα και σε Αρντουίκ, σκοπεύει να γίνει πρωταθλητής των αποκαλούμενων «ίσων-ευκαιριών» προσλαμβάνοντας, είτε στο City of Manchester Stadium, είτε στο προπονητικό του κέντρο, προσωπικό κατεξοχήν ομοφυλόφιλων, είτε είναι άνδρες, γυναίκες ή bisexual.
Οπως δήλωσε στην «Observer» ο γενικός διευθυντής της Μάντσεστερ Σίτι, Αλιστερ Μάκινστος, το σαφές μήνυμα που θέλει να στείλει η ομάδα στην κοινότητα των ομοφυλόφιλων είναι «το καλώς ήρθατε ανάμεσά μας». Φυσικά, καλώς να κατακλύσουν και τις εξέδρες του γηπέδου, όπου με ειδικές εκπτώσεις στα εισιτήρια οι απανταχού gay του Μάντσεστερ θα μπορούν να ξοδέψουν τις λεγόμενες pink pounds, τις «ροζ στερλίνες» που ήδη χρησημοποιούνται από γυναίκες και κορίτσια της πόλης. Ροζ στερλίνες που ενδιαφέρουν, και πολύ μάλιστα, το ταμείο της ομάδας που ύστερα από έναν πρόχειρο υπολογισμό κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ομοφυλόφιλοι του Μάντσεστερ είναι κάτι λιγότερο, κάτι περισσότερο από 3,6 εκατομμύρια.
Για να μετατραπεί όμως σε ομάδα «gay-friendly», δηλαδή φιλική προς τους ομοφυλόφιλους, προστατεύοντας φυσικά και το ίματζ ή την αξιοπρέπειά τους, η Μάντσεστερ Σίτι αναγκάστηκε πρώτα να κόψει μία επιταγή μερικών εκατομμυρίων λιρών στη Stonewall, την πανίσχυρη ένωση που προστατεύει τα δικαιώματα των gay στη Μεγάλη Βρετανία, με ήδη διάσημα μέλη στο στόλο της, όπως το BBC, την αλυσίδα σούπερ μάρκετ Sainsbury's, αλλά και το Royal Navy, δηλαδή το Βασιλικό Ναυτικό.
Με την είσοδό της στη Stonewall, η Μάντσεστερ Σίτι υποχρεώνεται να προστατεύσει τους ομοφυλόφιλους υπαλλήλους της από οποιαδήποτε επίθεση, εννοείται και λεκτικής φύσεως, εντός κι εκτός γηπέδου, απαγορευόντας ρητά στους οπαδούς της να φωνάξουν συνθήματα με ομοφυλοφιλικά υπονοούμενα, ακόμη κι αν απευθύνονται προς εκείνους της αντίπαλης ομάδας.
Η πρωτοβουλία της Σίτι έρχεται με 8 χρόνια καθυστέρηση από την αυτοκτονία του Τζαστίν Φάσιανου, μέχρι σήμερα του μοναδικού ποδοσφαιριστή (κάποτε των Νότινγχαμ Φόρεστ και Χαρτς), που παραδέχτηκε δημόσια την ομοφυλοφιλία, του με αποτέλεσμα όμως να γίνει σύντομα ο εύκολος στόχος της εξέδρας, χωρίς να καταφέρει, τελικά, ν' αντέξει την πίεση.
Πρόσφατη έρευνα του BBC κατέληξε στο συμπέρασμα ότι στην Αγγλία οι ομοφυλόφιλοι ποδοσφαιριστές είναι πολλοί, ουδείς όμως έχει το θάρρος να το παραδεχτεί, ενώ πέρυσι τρεις Γερμανοί ποδοσφαιριστές ορκίστηκαν στους «Financial Times», πως θα παραδεχτούν την ομοφυλοφιλία τους, μόνο εάν ακολουθήσουν το παράδειγμά τους κι άλλοι 8.
Η Μάντσεστερ Σίτι έσπασε πλέον ένα ταμπού και από δω και πέρα δεν μας μένει παρά να περιμένουμε την κατάρρευση κι άλλων...
(Αναδημοσίευση από την ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 31/08/2006)
8 σχόλια:
Τι πιο φυσιολογικό απο το σέντερ φορ και το δεξί μπάκ να φτιάχνουν το τειχος για το φάουλ και να φιλιούνται με πάθος.
Μιλάμε πολλά λεφτά πάρα πολλά λεφτά και ίχνος Ευαισθησίας.
Τι σου κάνει το μάρκετινγκ
Ενώ τα ομοφυλοφοβικά και μισαλλόδοξα συνθήματα της εξέδρας στα ελληνικά γήπεδα είναι δωρεάν απόδειξη ευαισθησίας;
Τι σου κάνουν οι προκαταλήψεις
Με αδικείς. Άλλο το μάρκετινγκ μιας Α.Ε. του Μάντζεστερ και άλλο ο σουρεαλισμός της εξέδρας.
Μακρυά απο εμένα οι προκαταλήψεις ...
Άλλο το μάρκετινγκ μιας ποδοσφαιρικής ομάδας-εταιρείας κι άλλο οι πορνογραφικές φαντασιώσεις της ομοφυλοφοβικής εξέδρας, επίσης.
Μήπως με αδικείς;
Και για να μιλήσουμε ξεκάθαρα:
Προτιμώ να εξασφαλίσω τα (αθλητικά) δικαιώματά μου έστω και πληρώνοντάς τα ακριβά, έστω κι επιτρέποντας σε κάποιους να κερδίσουν ή και να κερδοσκοπήσουν, παρά να τα στερούμαι. Τόσο απλό!
Ναι ευτυχώς που στις ελληνικές ομάδες δεν ισχύουν οι νόμοι του μάρκετινγκ και μπορούν όλοι οι εμπλεκόμενοι (και όχι μόνο η εξέδρα) να βγάζουν την καφρίλα τους ανενόχλητοι. Αλλά ξέχασα. 'Οταν η καταπολέμηση των διακρίσεων λέγεται "μάρκετινγκ", η καφρίλα βαφτίζεται "σουρεαλισμός".
προς erva: 'Αποψή μου είναι ότι στα ελληνικά το "ομοφοβία" είναι πολύ προτιμότερο (πιο εύηχο, πιο εύχρηστο) από το "ομοφυ-λο-φοβία" ως απόδοση του αγγλικού homophobia.'Οπως αντίστοιχα πιστεύω ότι η χρήση των όρων "ομοφυλόφιλος" και "ομοφυλοφιλία" είναι ατυχέστατη τόσο από άποψης ακουστικής (επανάληψη δύο όμοιων συλλαβών), όσο και ευκολίας στη χρήση (λέξεις από τρία συνθετικά) και θα ήταν πολύ καλύτερα τα "ομοσεξουαλικός" και "ομοερωτισμός", πλην όμως επιβλήθηκαν ερήμην μας και δεν μπορούμε πλέον να τα αλλάξουμε.Ας μην κάνουμε το ίδιο λάθος με την "ομοφοβία". Βοηθάει να απλοποιούμε, να "ελαφρύνουμε" αν θες, τις λέξεις όταν το θέμα είναι από μόνο του δύσκολο. Κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί π.χ. ότι η γενικευμένη χρήση της λέξης γκέι έχει βοηθήσει στην υπόθεση της χειραφέτησης, έστω κι αν δεν είναι πάντα ακριβής.
Το θέμα έχει συζητηθεί πολλές φορές σ’ αυτό μπλογκ.
Σταθερά πιστεύω ότι η ελληνική λέξη ομοφυλόφιλος είναι η νοηματικά πιο πλούσια, αφού μέσω του τρίτου συνθετικού της καλύπτει ένα ευρύτατο φάσμα σχέσεων από τις απλά φιλικές, τις ομοκοινωνικές, τις ομοερωτικές έως τις καθαρά σεξουαλικές ή τις συναισθηματικές.
Τα homosexual και homophobic μεταφραζόμενα στην κυριολεξία ομόφυλος και ομοφοβικός μάλλον «πάσχουν» από νοηματική ασάφεια.
Άλλωστε γι’ αυτό αναγκάζονται να χρησιμοποιούν για το ομόφυλος την περίφραση of the same sex.
Και πιστεύω να μην διαφωνείς ότι η μονολεκτική απόδοση ενός νοήματος είναι προτιμότερη από την περίφραση. Όπως επίσης η διαύγεια από την θολότητα.
Ωστόσο για το πώς αντιδρά ή εξουδετερώνει κανείς τη γλωσσική μισαλλοδοξία, θα χαρώ να κάνουμε μια εκτεταμένη κουβέντα σε ένα ξεχωριστό ποστ την ερχόμενη εβδομάδα. Θα έχει ενδιαφέρον, δεν νομίζεις;
Υγ. Συγχαρητήρια για το μπλογκ σου. Κάθε φορά το βρίσκω και καλύτερο.
Oμόφυλος σημαίνει απλά "κάποιος του ίδιου φύλου". Γι'αυτό και σου είπα ότι προτιμώ τις λέξεις ομοσεξουαλικός/ομοερωτικός αν και θεωρώ ότι πλέον είναι πολύ αργά για να επιβληθούν. Δεν θα επαναλάβω πόσο κακόηχο και δύσχρηστο βρίσκω το "ομοφυλόφιλος". Από την άλλη η λέξη ομοφυλοφοβία σημαίνει κυριολεκτικά "κάποιος που φοβάται άτομα του ίδιου φύλου" και προφανώς δεν βγάζει κανένα νόημα.
Δημοσίευση σχολίου