10.5.06

LAWRENCE SCHIMEL: ΔΥΟ ΑΓΟΡΙΑ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΑ

Μερικές φορές με τον Χόρχε μιλούσαμε κατά τη διάρκεια του σεξ. Δεν βιαζόμασαν να τελειώσουμε, μάλιστα κοιμηθήκαμε μαζί ακόμα και το πρώτο βράδυ. Συνήθως, όταν πρωτοσυναντάς κάποιον, το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να κάνεις επίδειξη και ν’ αφήσεις τον άλλο άναυδο με τις σεξουαλικές σου επιδόσεις. Εκείνο το βράδυ, τελειώσαμε και οι δύο πάνω από μια φόρα, αλλά με τον Χόρχε όλα ήταν χαλαρά. Γελούσαμε, κάναμε πλάκα. Το σεξ μαζί του ήταν διασκεδαστικό και απολαυστικό μαζί.
(….) Το επόμενο πρωί μετά τη γνωριμία μας, στο πρωινό, ο Χόρχε χάιδευε αφηρημένα το χέρι ή το πόδι μου δημοσίως, ενώ καθόμασταν σε μια κρουασανερί στην Πλάθα Ιγλέσια Σαν Ιντεφόνσο και διαφωνούσαμε για έναν από τους τίτλους της εφημερίδας Ελ Παϊς. Εκ πρώτης όψεως δεν ήταν παρά μια ασήμαντη χειρονομία – για μένα όμως πολύ σημαντική. Ήταν μια παρηγορητικά κτητική πράξη χωρίς ωστόσο να είναι καθόλου περιοριστική, ενώ ταυτόχρονα δήλωνε δημόσια την ιδιαίτερη σχέση μου μαζί του. Η χειρονομία από μόνη της δεν είχε κανένα βαθύ νόημα, το ήξερα. Μπορούσε όμως να εξελιχθεί σε κάτι με νόημα. Αν ήμουν τυχερός. Αν ήμασταν και οι δύο τυχεροί.*

Lawrence Schimel: Δύο αγόρια ερωτευμένα (Πολύχρωμος Πλανήτης, 2006)
*Από το διήγημα Στον δρόμο της αγάπης

Δεν υπάρχουν σχόλια: